Dromen over Corona
Joost Paul vertelt mij de volgende droom:
“Ik loop in een drukke winkelstraat. Er heerst een vrolijke sfeer. Een draaiorgel maakt muziek, kinderen hollen achter elkaar aan, de etalages zien er feestelijk uit. Ik ben op zoek naar een leuk jack en dat brengt me in een opperbeste stemming. Plotseling rijdt er een politie busje de straat in. Zij mogen wel, wij niet, denk ik. Twee agenten springen er uit en pakken mij beet. “Mee naar het bureau” wordt mij toegesnauwd. Ik snap er niks van, wat heb ik misdaan?? Bij het bureau word ik uit het busje getrokken en ik beland in een isoleercel. Het angstzweet breekt mij uit. Hier zit ik, moederziel alleen, geen raam in de cel, alleen een klein lampje dat wat licht brengt. Een soort matras om op te liggen en de deur vergrendeld.
Paniek! Ik wil eruit!
Dan word ik wakker. Gelukkig, ik lig in mijn eigen bed in mijn eigen huis.
Joost Paul kan zijn eigen droom wel uitleggen. Die winkelstraat is een vurige wens van hem. Dat het weer gezellig wordt op straat en dat de mensen vrolijk zijn. Maar die straat staat ook symbool voor het hele leven dat nu zo saai en duf is. Hij wil het weer wat sfeervoller en warmer hebben. De politie staat symbool voor de overmacht die pandemie heet. Verzet helpt niet, je raakt door de lockdown geïsoleerd. Zeker Joost Paul, een vrijgezel van 35 met een baan in de IT waar hij veel leuke collega’s heeft. Die ziet hij nu alleen op zijn computerscherm. Niets aan. Hij voelt zich inderdaad geïsoleerd. Zeker nu er ook nog eens een avondklok is. Hoe komt hij hieruit? Niet!
Dit is zijn eigen uitleg en ik ben het geheel met hem eens. Ik vraag of hij meer droomt dan voor corona. Ja, dat doet hij. Niet allemaal nachtmerries, ook gezellige dromen over contact op het werk, gesprekken in de kroeg, lekker kletsen op een feestje. Dit is te verklaren doordat we veelal een alledaags sleurleventje leiden. Dat doet ons verlangen naar meer en dat komt tot uiting in wensdromen.
Dit hoor ik van veel cliënten. Zij onthouden hun dromen veel beter dan voor corona. Ik leg uit dat dit komt doordat ze nu een beter slaapritme hebben. Ze worden niet door de wekker in hun slaap gestoord maar worden uit zichzelf wakker. Ideaal om je laatste droom te onthouden. Veel mensen slapen nu ook langer dan gewoonlijk doordat de reistijd wegvalt. Daardoor dromen we meer dan gewoonlijk.
Een troost voor Joost Paul: de positieve kant van een nachtmerrie is dat je bij het wakker schrikken beseft dat de droom een angst symboliseert, maar dat de werkelijkheid tot zijn grote opluchting anders is. Zo kan hij in plaats van te mopperen op zijn saaie bestaan ineens genieten van zijn mooie huis en van zijn vrijheid. Het feit dat hij rustig naar buiten kan gaan als hij dat wil.
Pardon? Tot 21.00 uur!
Sorry, the comment form is closed at this time.